- буылдық
- зат. бот. Буылдық өсімдігінің жеуге жарамды тамыр түйнегі. Көлемі үйректің жұмыртқасындай б у ы л д ы ғ ы н қоламтаға көміп я сүт пен сорпаның біреуіне сап пісірсең, аузыңда үгіліп, дәмі қант татып тұрады (С. Мұқанов, Мөл. махаббат, 333). Мал қыстан жұтап шығып, ақ тапшы болған жылдары б у ы л д ы қ теріп, соны пісіріп жеп жүрек жалғайды (С. Әсіпов, Еменнің., 143).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.